Rob Brown is één van die New Yorkse saxofonisten die free jazz losbandige toeterfeesten toch combineerde met melodie, ritme en gevoel, maar op deze CD lijkt hij wel tot rust en beheersing te zijn gekomen, begeleid door Daniel Levin op cello en Satoshi Takeishi op percussie. Zijn andere recente CD's (Radiant Pools en The Big Picture) zijn meer dan de moeite waard, alsook zijn samenwerking met William Parker en Matthew Shipp. Toegegeven, zijn alto kan ook hier nog huilen en krijsen en janken, maar dan op een ritmische en harmonische basis, met een herkenbare melodische structuur. De keuze van zijn band is niet slecht : de cello brengt een tweede stem die prominenter klinkt dan een bas ooit kan zijn, zowel arco als pizzicato, en Takeishi is een percussionist die de juiste accenten kan leggen, zonder daarom altijd een expliciet ritme te moeten houden. Het openingsnummer "Sounds, Part 1, Archeology" geeft meteen de muzikale visie van de band weer : een ingetogen unisono melodie tegen een traag tempo, als inleiding voor enkele scheurende solo's van Brown, een leuk improvisatiestukje om dan weer gezamenlijk te eindigen. Wat de muziek vooral biedt is ruimte en openheid. Het tweede nummer "Sounds, Part 2, Antics" biedt een meer abstracter gevoel, met een Mysterioso-achtige toonopbouw, het derde begint met een trage melancholische cello-inleiding en de sax van Brown ent zich daarop voor een lang solo dat perfect aansluit. "Stutter Step" ligt dan meer in het free-bop idioom van bijvoorbeeld zijn andere CD "The Big Picture", "Tibetan Folk Song" begint met een lange cello-percussie intro, en Brown improviseert dan prachtig op dit materiaal. De CD sluit af in rustige schoonheid. Wie had zoveel interne rust kunnen verwachten van Rob Brown, maar het is in elk geval een juiste keuze geweest, die niets moet inboeten aan creativiteit of muzikale eenheid.
For the English version, click HERE
No comments:
Post a Comment