Roscoe Mitchell is natuurlijk één van de absolute boegbeelden van de freejazz, lid van het Art Ensemble of Chicago voor vele jaren, en nu al enkele jaren productief in kleinere settings, duo's en trio's. Op deze dubbelaar brengt hij samen met Harrison Bankhead (bas, cello) en Vincent Davis (drums) 24 composities die variëren van 2 minuten tot bijna 14 minuten. Het trio improviseert op een zeer strakke opgelegde structuur, en het samenspel en het technisch vernuft van de drie muzikanten, maar zeker van Mitchell zelf, staan buiten kijf. Alleen ... alleen ontbreekt hier voor mij één van de wezenlijke aspecten van muziek : soul! Dit is allemaal zeer doordacht, zeer knap gedaan, maar waar zit die pijn, die angst, die droefnis, die vreugde, dat plezier, en al die andere gevoelens die muziek hoort op te roepen. Af en toe worden alle remmen losgegooid, zoals in het lange "Parched Plains" of "Enfold" of "Shake Up", maar voorts komt deze CD uitermate beheerst en ingehouden over, en komt naar mijn bescheiden mening al bijna in de buurt van moderne klassieke muziek, soms esthetisch mooi en creatief. Maar toch... Emotie, Roscoe, emotie ...
For the English version, click HERE
No comments:
Post a Comment